Op zondag 19 juli was het dan zover: het Luctor zomerkamp 2015 ging van start. Om 14.00u arriveerde de eerste explorers op het kampterrein van Sint Joris in Gorssel en na een welkomstdrankje was het tijd om alle ouders en verzorgers gedag te zeggen.
Natuurlijk werd het kamp geopend met het hijsen van de vlag, maar pivo Thea begreep niet op welke manier de vlag gehesen moest worden en hing de vlag op z’n kop op. Met hulp van de explorers is het uiteindelijk gelukt om de vlag goed te hijsen.
Dit jaar was het aan de explorers om te laten zien wat zij voor een goede scout waren. Door het uitvoeren van allerlei echte scouting-opdrachten, konden zij een insigne verdienen. Opdrachten waren bijvoorbeeld: zet een speurtocht uit, bouw een keuken, bak een broodje op het kampvuur enz. Het thema was dan ook: ‘Proud to BE scout’.
Een echte explorer kan een eigen keuken bouwen, en dus begonnen we per patrouille met het opbouwen van de keukentent. Iets wat de explorers al hadden geoefend tijdens de RSW dit jaar. ‘s Avonds hebben we pio-games gespeeld waarbij er gegooid werd met hamers (op een veilige manier), zo snel mogelijk een dikke tak doorzagen en touwtrekken.
Na een goede nachtrust en het ontbijt, kwamen de explorers erachter dat de vlag gisteravond niet omlaag was gehaald door Thea. Dat was niet heel slim, want zeker een Pivo hoort toch te weten dat de vlag elke avond voor zonsondergang en bij het weggaan neergehaald moet worden. Toen bleek dat ze zelfs haar eigen veters niet meer kon strikken, werd er door Pivo Mandy in overleg met de explorers besloten dat Thea weer even bij het begin moest beginnen als welp en dus ook de welpenblouse aan moest trekken. Ook moest ze de welpeneed afleggen.
Een echte explorer heeft een fluitkoord en na het ochtendritueel werd dan ook begonnen met het vlechten en knopen van een fluitkoord. Deze dag stond geheel in het teken van pionieren, want na de lunch mochten de explorers een pio keuken ontwerpen op papier waarna elke patrouille één van de ontwerpen in het echt mocht namaken met satéprikkers. Dit was een goed voorbeeld voor de uiteindelijke grote pio keuken van grote, lange palen. Na het eten hebben we nog een schimmenspel gedaan waar iedereen iets heeft uitgebeeld achter een groot laken waar een grote schijnwerper op gericht stond. Onze explorers zijn hier harstikke goed in want zelfs sneeuwwitje werd vrij snel geraden.
Dinsdag vond welp Thea toch echt wel dat ze gisteren had laten zien een goede welp te zijn en weer een pivo kon zijn. Ze had immers al laten zien dat ze kon pionieren en de explorers goed kon helpen. Maar helaas vonden de explorers dat Thea geschikt was om scout te worden, maar er nog niet klaar voor om weer pivo te zijn. Nu werd ook de scout eed afgelegd.
De lunch bestond uit een zelf gekneed en gebakken broodje boven het kampvuur. Om dat te kunnen doen, moest er eerst deeg gemaakt worden dat een uurtje moest rijzen. In de tussentijd hebben de explorers een spelletje ganzenbord gespeeld. ‘s Avonds kwam Annelies koken. De moeder van Mandy had allerlei soorten lekkere kruidenboters gemaakt die in een open gesneden aardappel gestopt werden en verpakt in aluminiumfolie. Ook werden er groentepakketjes gemaakt en werd alles gebakken op het kampvuur. Met nog wat heerlijke zelfgemaakte salades was het een feestmaal en werd dit door sommige explorers verorberd aan de gepionierde keuken.
Rond 21.30u werd het schemerig en waren de omstandigheden geschikt voor een echte dropping. De explorers werden in auto’s naar de droppinglocatie gebracht, waarna er een tocht gelopen werd. Eerst gingen de patrouilles zelfstandig naar een punt lopen dat op een stafkaart aangegeven was. Daar aangekomen werden ze voorzien van een verfrissende beker limonade en een lekkernij voor de energie. Het was een lange tocht die was verdeeld in verschillende route-technieken. Het eerste gedeelte bestond uit een kompasroute, het tweede gedeelte uit een fotoroute en het derde gedeelte van de route werd aangegeven met pijlen.
Het was een lange tocht die de explorers bijna helemaal hebben uitgelopen, terwijl het toch al na middernacht was toen de explorers terug waren. Iedereen was dan ook bekaf na terugkomst op het terrein en heeft snel zijn bedje opgezocht.
Na zo’n lange en vermoeiende avond hebben we woensdag een uurtje uitgeslapen voordat we ontbeten hebben. Scout Thea vond dat ze nu toch echt weer haar pivo t-shirt aan mocht, omdat ze gisteren zo goed had geholpen met het maken van het deeg voor de broodjes, het koken en het lopen van de route vanaf de dropping. Maar helaas waren het de scouts erover eens dat de explorers dat ook hadden gedaan en Thea niet iets speciaals had gemaakt waardoor ze weer pivo mocht worden. Wel werd ze geïnstalleerd als explorer. Nu moest ze de laatste dagen maar laten zien dat ze geschikt was als pivo.
Tijdens het ontbijt moest er ook een lunchpakketje gemaakt worden omdat we ‘s middags een bezoek gebracht hebben aan Zutphen waar iedereen iets kon kopen. Dankzij het heerlijke weer, hebben de meeste groepjes zichzelf getrakteerd op een ijsje. In de avond was het tijd voor het havenspel waarbij er punten waren te verdienen op verschillende posten. Maar pas op: er liepen ook twee tikkers rond waarbij je opnieuw moest beginnen als je werd getikt. Marlon en René waren de winnaars van dit spel. Van al dat heen en weer rennen moesten we wel even bijkomen. Dus was het tijd voor de bonte avond waarbij we gezellig met z’n allen rond het kampvuur hebben genoten van wat fris en een zakje chips. Marlon en Loes dansten het dak ervan af.
De laatste dag van het kamp is aangebroken die traditiegetrouw begon met een beschuitje op bed en het opruimen van de slaapspullen. De keukententen waren niet meer nodig, dus zijn deze door de explorers zelf afgebouwd. Daarna zijn we gaan zwemmen in Brummen waarbij op een gegeven moment bijna iedereen in het bubbelbad te vinden was.
Terug op het kampterrein hebben we pannenkoeken gebakken (ook explorer Thea) en die gezellig met z’n allen opgegeten. Helaas zat het kamp er na het eten echt bijna op. Het enige wat nog moest gebeuren, was Thea weer pivo maken. Gelukkig was iedereen het er nu wel over eens dat ze had laten zien een goede pivo te zijn. Ze was dolblij dat ze haar blauwe pivo t-shirt weer aan mocht. Ze moest dan wel nog even traditioneel afsluiten met het hoekatsjakka lied.
We willen iedereen bedanken voor een geweldige week en hopen dat jullie er volgend jaar weer bij zijn!
